Spencer Davis Group - I'm a man

Það kemur sú stund í lífi hvers manns að hann þarf að athuga hvort hann sé maður eða mús. Eitthvað atvik kemur upp og hvernig einstaklingurinn höndlar það atvik sker út um það. Í mínu tilviki var það að rafgeymirinn gaf sig á föstudagsmorgun eftir að hafa verið tæpur í svona ár og nú voru góð ráð dýr. Eftir að hafa fengið bíl lánaðan og unnið mína 8 tíma þennan daginn brunaði ég í Fjörðinn og fjárfesti í rafgeymi. Beggi var búinn að bjóðast til að gera þetta enda maðurinn bílvirki extraordinaire en vandamálið var að hann var að fara til Egilsstaða og gæti því ekki gert þetta fyrr en í fyrsta lagi á mánudagskvöldið. Þá stóð ég frammi fyrir ákvörðuninni, ætlaði ég að vera maður eða mús? Auðvitað valdi ég að vera maður og skipti um kvikindið.

Í fyrsta sinn síðan maður fór að stunda djammlífið hef ég fundið staðinn minn. Stað sem ég vil fara á um hverja helgi og þess fullviss um að það verði gaman. Sá staður heitir Barinn, nánar tiltekið önnur hæðin. Þar þykir mér stemmningin vera fín, stundum soldið troðið en maður þarf sjaldnast að bíða lengi í röð fyrir utan, svo er tónlistin nánast án vafa mjög góð. Svo skemmir ekki fyrir að maður þekkir vanalega alltaf einhverja. Staðurinn minn í Köben er Turnbinehallerne en það er önnur saga.

Ég ætla að gera aðra tilraun til að ákalla sólina því seinast virkaði það nokkuð vel. Sól farðu að sýna þig, svona á sumarið ekki að vera.