Ég verð að segja að það að leita að vinnu er álíka skemmtilegt og að taka til í herberginu sínu. Það er ágætt ef maður getur fleygt inn CV eða einhverju slíku en ef maður er að sækja um á netinu og þarf að skrifa aftur og aftur sömu upplýsingarnar þá verður maður svolítið pirraður á þessu öllu saman. Sem betur fer er ég fljótur að vélrita, myndi ekki nenna þessu ef svo væri ekki.
Ég vann í dag í HP Bankastræti og var þetta fyrsta helgin sem ég vinn í eina 3 mánuði eða svo. Stelpan sem ég vann með hef ég áður unnið með svo að ég var sáttur við það, nema hvað að í vikunni þá hafði hún hætt með kærastanum sínum til 7 ára og var svolítið down eða í hennar eigin orðum "mig langar helst að skríða ofan í gröf". Það var frekar rólegt í allan dag en tvö atriði stóðu upp úr. Annarsvegar kom einhver gaur sem hegðaði sér mjög furðulega, íslenskur sko. Stelpan sem ég vann með sýndi honum stafrænar vélar og hún stóð föst á því að hann væri með kók fyrir ofan vörina. Enda leit hann út fyrir að vera útúrkókaður.
Svo var ein kona sem kom, svona í kringum 50 eflaust og orðin soldið þybbinn og var bara með cameltoe dauðans, ekki fögur sjón það.
Annars var nú bara chill hérna í kvöld. Árni Bjé frændi minn kíkti í heimsókn, við fengum okkur pözzu og horfðum á tvær afbragsgóðar myndir. Önnur var matchstick men með Cage og mæli ég eindregið með henni, mjög flott plott í henni. Svo horfði ég á "Hairy" Potter and the Chamber of Secrets og var bara mjög ánægður með hana líka. Það sem mætti helst telja henni til foráttu er að hún er svolítið löng enda búin til úr bók sem er hvað, 300 bls eða svo. Hvað ætli myndirnar verði langar þegar bækurnar eru komnar yfir 600 bls?
Opera rúlar.