Það hlaut að koma að því, mér hefur tekist að koma inn message kerfi. Þetta hefur verið mikil þrautarganga skal ég ykkur segja og ég einfaldlega náði því ekki afhverju mér tækist þetta ekki, þ.e. að setja inn eitt helv*** message kerfi. En núna er það komið og þá get ég farið að tjá mig og fengið viðbrögð sem er eitthvað sem ég vonast til að nýta mér.
Nú fer maður að reka af sér slyðruorðið og blogga reglulega. Ástæða fárra pósta síðustu daga eru náttúrulega prófin en núna er þau búin. Svo kanski maður reyni að hressa eitthvað upp á útlit síðunnar í góðum fílingi. Svo er ég að hugsa um að hafa tvöfalt lag vikunnar þetta skiptið, því ég hef verið svo óduglegur upp á síðkastið að setja inn nýtt lag vikunnar og á réttum tíma. Líklega mun ég setja inn í kvöld næstu lög.
Prófin kláruðust í gær, loksins og það var einkar gaman að fara í svona gott próf. Svo var náttúrulega mikil tilhlökkun fyrir kvöldinu að fara að sjá Ash og Coldplay. Þegar ég mætti á svæðið var brjáluð röð en sem betur fer gekk þetta hratt fyrir sig. Augljóst var strax þarna að troðið yrði á tónleikunum. Þegar maður labbaði inn í salinn var frekar stappað og hófst þá troðningur við það að reyna að fá sér almennilegt pláss til að standa á og sjá eitthvað. Á svona tímum vildi ég vera svona 30 cm metrum stærri svo að ég sæi almennilega hvað væri í gangi þó svo tónlistin skipti mestu máli. Ash var upphitunarbandið og þeir voru bara mjög góðir, komu manni í gírinn fyrir því sem koma skyldi. Það kom mér í raun og veru á óvart hvað maður þekkti mörg lög með þeim og hversu lengi þau hafa verið að. Ég hef nú ekki alltaf fílað þau en þarna í gær voru þau með gott gig. Þegar Ash hafði lokið sér af hófst biðin eftir Coldplay. Sumir héldu því fram að einungis 10 mín bið eða svo væri eftir þeim og fólk stóð sem kyrrast inni í salnum en þegar það uppgötvaði að biðin yrði eitthvað lengri fór fólk að fara fram. Í hléinu sá ég soldið sem mér fannst svo fáránlegt og það var með mínútu millibili. Ég sá fólk sem var svo útúrdrukkið að það vissi varla hvað það héti og önnur þeirra stóð ekki í lappirnar. Pælið í því hvað það er leiðinlegt að missa af geðveikum tónleikum útaf því að þú varst svo full/ur. Ég hálfvorkenndi þessum stelpum því þær hafa líklega misst af tónleikunum. Eftir góða 25-30 mínútna bið stigu þeir loksins á sviðið og hófu leik og þeir voru í fantaformi. Chris Martin, crowdpleaser, byrjaði sterkt með því að tala nokkur vel valin orð á íslensku og salurinn missti sig. Svo hófu þeir leik og þeir voru drullugóðir. Þeir keyrðu í gegnum sín þekktustu lög eins og Yellow og Trouble, og svo tóku þeir lög af nýju plötunni, sem mér finnst ótrúlega góð og var mjög feginn að þeir tóku tvö af mínum uppáhaldslögum þar, Daylight og God put a smile upon your face. Það sem mér fannst annsi magnað við þessa tónleika var að þeir náðu nánd við áhorfendur fannst mér. T.d. allt í einu í miðju lagi hættu þeir að spila og Chris bað alla í höllinni að syngja með sem við og gerðum og það var helvíti flott sko. Svo í öðru lagi þá var svona millikafli í lagi þá kom hann með tilvísun í Sigurrósar lag, gott ef ekki lag númer 2 á Ágætis Byrjun og áhorfendur fíluðu þetta í botn. Svo var það nú ansi fyndið þegar hann var að byrja á einhverju lagi þá tók hann brjálað mútur og allir fóru að hlægja og hann líka. Svo var þrefalt uppklapp, sem þeir fá hrós fyrir að vera ekki alltof stutt á sviðinu, ólíkt Travis og svo endaði hann kvöldið með jólalagi og sendi alla glaða heim. Að mínu mati verða þetta að teljast bestu tónleikar sem ég hef farið á á Íslandi, báðar hljómsveitir í mögnuðu formi og með gott show. En þetta nær ekki að toppa Radiohead í Köben árið 2000 með Sigurrós sem upphitunarband. Það eru og verða bestu tónleikar sem ég hef farið á.
Tók einhver eftir því að áður en hann tók Yellow sagði hann að mér heyrðist: This song belongs to Iceland??? Heyrði einhver annar sem fór á tónleikana þetta?
Sagan segir nefnilega að þetta lag sé samið um Elízu nokkra, söngkonu Kolrössu Krókríðandi, síðar Bellatrix. En Bellatrix fór í tónleikaferðalag með Coldplay þegar þeir voru að byrja og þær voru að reyna fyrir sér í útlöndum.
Nú fer maður að reka af sér slyðruorðið og blogga reglulega. Ástæða fárra pósta síðustu daga eru náttúrulega prófin en núna er þau búin. Svo kanski maður reyni að hressa eitthvað upp á útlit síðunnar í góðum fílingi. Svo er ég að hugsa um að hafa tvöfalt lag vikunnar þetta skiptið, því ég hef verið svo óduglegur upp á síðkastið að setja inn nýtt lag vikunnar og á réttum tíma. Líklega mun ég setja inn í kvöld næstu lög.
Prófin kláruðust í gær, loksins og það var einkar gaman að fara í svona gott próf. Svo var náttúrulega mikil tilhlökkun fyrir kvöldinu að fara að sjá Ash og Coldplay. Þegar ég mætti á svæðið var brjáluð röð en sem betur fer gekk þetta hratt fyrir sig. Augljóst var strax þarna að troðið yrði á tónleikunum. Þegar maður labbaði inn í salinn var frekar stappað og hófst þá troðningur við það að reyna að fá sér almennilegt pláss til að standa á og sjá eitthvað. Á svona tímum vildi ég vera svona 30 cm metrum stærri svo að ég sæi almennilega hvað væri í gangi þó svo tónlistin skipti mestu máli. Ash var upphitunarbandið og þeir voru bara mjög góðir, komu manni í gírinn fyrir því sem koma skyldi. Það kom mér í raun og veru á óvart hvað maður þekkti mörg lög með þeim og hversu lengi þau hafa verið að. Ég hef nú ekki alltaf fílað þau en þarna í gær voru þau með gott gig. Þegar Ash hafði lokið sér af hófst biðin eftir Coldplay. Sumir héldu því fram að einungis 10 mín bið eða svo væri eftir þeim og fólk stóð sem kyrrast inni í salnum en þegar það uppgötvaði að biðin yrði eitthvað lengri fór fólk að fara fram. Í hléinu sá ég soldið sem mér fannst svo fáránlegt og það var með mínútu millibili. Ég sá fólk sem var svo útúrdrukkið að það vissi varla hvað það héti og önnur þeirra stóð ekki í lappirnar. Pælið í því hvað það er leiðinlegt að missa af geðveikum tónleikum útaf því að þú varst svo full/ur. Ég hálfvorkenndi þessum stelpum því þær hafa líklega misst af tónleikunum. Eftir góða 25-30 mínútna bið stigu þeir loksins á sviðið og hófu leik og þeir voru í fantaformi. Chris Martin, crowdpleaser, byrjaði sterkt með því að tala nokkur vel valin orð á íslensku og salurinn missti sig. Svo hófu þeir leik og þeir voru drullugóðir. Þeir keyrðu í gegnum sín þekktustu lög eins og Yellow og Trouble, og svo tóku þeir lög af nýju plötunni, sem mér finnst ótrúlega góð og var mjög feginn að þeir tóku tvö af mínum uppáhaldslögum þar, Daylight og God put a smile upon your face. Það sem mér fannst annsi magnað við þessa tónleika var að þeir náðu nánd við áhorfendur fannst mér. T.d. allt í einu í miðju lagi hættu þeir að spila og Chris bað alla í höllinni að syngja með sem við og gerðum og það var helvíti flott sko. Svo í öðru lagi þá var svona millikafli í lagi þá kom hann með tilvísun í Sigurrósar lag, gott ef ekki lag númer 2 á Ágætis Byrjun og áhorfendur fíluðu þetta í botn. Svo var það nú ansi fyndið þegar hann var að byrja á einhverju lagi þá tók hann brjálað mútur og allir fóru að hlægja og hann líka. Svo var þrefalt uppklapp, sem þeir fá hrós fyrir að vera ekki alltof stutt á sviðinu, ólíkt Travis og svo endaði hann kvöldið með jólalagi og sendi alla glaða heim. Að mínu mati verða þetta að teljast bestu tónleikar sem ég hef farið á á Íslandi, báðar hljómsveitir í mögnuðu formi og með gott show. En þetta nær ekki að toppa Radiohead í Köben árið 2000 með Sigurrós sem upphitunarband. Það eru og verða bestu tónleikar sem ég hef farið á.
Tók einhver eftir því að áður en hann tók Yellow sagði hann að mér heyrðist: This song belongs to Iceland??? Heyrði einhver annar sem fór á tónleikana þetta?
Sagan segir nefnilega að þetta lag sé samið um Elízu nokkra, söngkonu Kolrössu Krókríðandi, síðar Bellatrix. En Bellatrix fór í tónleikaferðalag með Coldplay þegar þeir voru að byrja og þær voru að reyna fyrir sér í útlöndum.
