Landsleikurinn var sorgleg sjón. Mennirnir áttu í mestu erfiðleikum með að senda boltann sín á milli og þarafleiðandi tókst þeim ekki að búa til neitt. Háar sendingar fram völlinn voru það eina sem þeir gátu gert í stöðunni, því skotar pressuðu mjög mikið. En það gekk ekki vel því varnarmenn skota áttu alla háloftabolta. En til hamingju skotar þið áttuð þetta algjörlega skilið.
Það hlýtur að vera mjög stressandi vinna að vera landsliðsþjálfari, það hafa allir skoðun á því hvernig valið er í liðið og væntingar manna eru oft geysiháar. Persónulega fannst mér Gaui vera að gera betri hluti, hann spilaði mjög raunsætt. Frekar svona varnarsinnað en mjög effektifan bolta.
Svo sá ég viðtalið um kvöldið sem Snorri Már Helgason tók við Atla og Eggert Magnússon, þar sem hann reyndi að grilla Atla. Mér fannst Atli koma vel út úr þessu viðtali. Hvað er eiginlega málið með pressuna að reyna að vera grilla Atla og landsliðið sérstaklega núna þar sem þeir þurfa að spila 2 leiki röð, til hvers að vera að rífa þá niður? Mér finnst það mjög ósanngjarnt af þeim. Mér finnst að þeir ættu að bíða með þetta þangað til eftir síðari leikinn af 2 og þá tala um það sem fór vel og það sem fór illa, ekki meðan á þessu stendur.

Það sem vantar oft á íslenska leiki er stemmning hjá áhorfendum. Það var ótrúlega gaman að heyra í skotunum syngja, þeir áttu svoleiðis völlinn.