A site about nothing...

þriðjudagur, október 17, 2006

Reiður, svartur maður

Eitt af því mest óþolandi hérna úti eru mennirnir og konurnar sem eru úti á fjölförnum stöðum og eru að reyna að troða sinni skoðun upp á þig. Vanalega biðja þessar manneskjur þig um andartak af þínum tíma til að tala um það málefni sem þeim stendur næst og alltaf endar þetta á sama veg, þú verður að gefa pening til málefnisins. Ég lenti í einum svona gaur í dag, þess vegna er titillinn kominn, þegar ég var í mesta sakleysi mínu að njóta góða veðursins á Boylston stræti. Félaginn vatt sér hratt upp að mér þegar hann sá mig og spurði:
"Could I talk to you for a couple of seconds about racial discrimination"
Gaurinn var algjörlega in my face þegar hann sagði þetta og augu hans gáfu mér augntillit dauðans þegar hann reyndi að stara í gegnum svört sólgleraugu mín og inn í augun á mér. Ég sagðist ekki hafa tíma til að spjalla við hann, enda hafði ég lent i honum áður og reyndar félaga hans líka sem var ekki jafn mikið in your face (og ég lagði þá einhvern pening til málefnisins). En aftur að sögunni. Gaurinn vildi ekki gefast upp en ég þráaðist við og sagði að ég hefði ekki tíma meðan gaurinn elti mig bókstaflega. Að endingu gafst hann upp, enda gaf ég honum ekki tækifæri á neinu öðru.

Þetta leiddi samt til þess að ég fór að hugsa að sú afstaða mín að vilja ekki tala við reiðan, svartan mann um racial discrimination gæti virkað á hann sem ég væri á móti svörtu fólki, sem ég er algjörlega ekki. Mín afstaða var miklu meira sú að ég vissi hvert samtalið myndi leiða og ég sem fátækur námsmaður get ekkert verið að gefa allar mínar krónur í þetta málefni. Ég fattaði reyndar ekki á þessum tíma að segja honum að ég hefði látið fé af hendi rakna til félaga hans.

Annars þá var ég að koma úr mínu fyrsta midterm og ég held að það hafi bara gengið ágætlega. Næsta próf verður þó miklu þyngra en gulrótin fyrir það að læra fyrir það próf er að á föstudagskvöldið flýg ég til Seattle þar sem ég ætla að knúsa Tuma aðeins.